Χοροί Ανατολικής Ρωμυλίας
Παραδοσιακοί choroi-anatolikis-romylias/χοροί Ανατολικής Ρωμυλίας
Πέτρε Πέτρε
Μπογδάνος: Μπογδάνος. Χορεύεται στο Μικρό και Μεγάλο Μοναστήρι της Ανατολικής Ρωμυλίας. Το όνομά το πήρε από ένα τραγούδι του εθίμου της Ρουμπάνας, (Έθιμο που πραγματοποιούνταν απο κορίτσια της παντρειάς το Σάββατο του Λαζάρου και κρατούσε μέχρις την Κυριακή των Βαΐων. Το έθιμο είναι καθαρά γυναικείο. Επειδή όμως κατά τη διάρκεια του χορού ένα παληκάρι που ήταν υποψήφιος γαμπρός της πρωτοχορεύτριας έσερνε το χορό από την πλατεία μέχρι το σπίτι θεωρούνταν δεδομένη και η συμμετοχή των ανδρών στο χορό), που μιλάει για ένα βουνό. Στου Μπογδάνου το βουνό.
Κώστας Κατσαντούρας
Ζερβοδέξος: Είναι Μοναστηριώτικος οργανικός χορός και η χαρακτηριστική κίνηση του χορού δεξιά και αριστερά προφανώς έδωσε το όνομα του στο χορό.
Γιάρισκα: Χορευόταν στον Αίμονα της Βόρειας Θράκης.
Κυνηγητός: Χορευόταν απο Μπανιώτες πρόσφυγες.Παλαιότερα χορευόταν σε γλέντια κλειστού χορού και κυρίως προς το τέλος του γλεντιού.
Ζέρβος: Όπως φαίνεται κι από τγην ονομασία πρόκειται για χορό που κινείται προς τα ζερβά, δηλαδή αριστερά. Είναι μικτός, γρήγορος, με μικρά βήματα. Συχνά πατήματα και αναπηδήσεις και συγγενεύει με τους χορούς Τρούρω και στις Τρείς ης Ανατολικής Ρωμυλίας
Ένα Σ'τρεις
Τσέστος
Σφαρλής
Κουκουνούδα
Κατσιβέλικο
Μπαϊντούσκα
Μηλίσσω: Χορεύεται στην ίδια περιοχή με τον Μπογδάνο (Μεγάλο και Μικρό Μοναστήρι), έχει τον ίδιο ρυθμό και τα ίδια βήματα στο μουσικό μέτρο. Το χορευτικό μοτίβο ολοκληρώνεται σε 10 μουσικά μέτρα. Μαντηλάτο χορό οι πρόσφυγες Ελληνες της Αν. Ρωμυλίας τον έλεγαν Μελίσσω. Η αγωγή του ρυθμού ήταν πιο σύντομη και σε διαφορετικές κατά περιοχές παραλλαγές στη μουσική και το χορό.Η ονομασία προέρχεται από το τραγούδι "Μωρ' Μελίσσω, Μελισσώ, πώς κοιμάσαι μοναχή...". Είναι μικτός χορός που χορεύεται κατά την περίοδο του Πάσχα. Εχει δύο τρόπους εκτέλεσης, και στις δύο περιπτώσεις έχει αργό και γρήγορο μέρος.
Μωυσιάδης 1986Καβακόπουλος 1993
Τροΰρω
Ποδαράκι